کد مطلب:19011
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:6
عدل الهي چه بازتابي در اخلاق و عمل انسان دارد؟
در اسلام «مسائل اعتقادي» از «مسائل علمي» جدا نيست، توجه به اوصاف الهي سبب ميشود كه انسان چشم دل را عميقاً به آن نقطه كمال مطلق بدوزد و سعي كند در سير دروني و بروني خود را به او نزديك و نزديكتر سازد، و اين نزديكي سرانجام سبب تخلّق به اخلاق الهي و انعكاس صفات او در اخلاق و عمل انسان ميشود.
بنابراين، هر قدر اسنان به او نزديكتر شود، اين صفات در او قويتر ميگردد، مخصوصاً در مسأله عدل الهي (خواه عدالت را به مفهوم وسيعش تفسير كنيم كه قرار دادن هر چيزي در جاي شايسته خويش است، يا به معني اداي حقوق و مبارزه با هرگونه تبعيض و اجحاف) اين عقيده در فرد فرد مسلمانان و جوامع اسلامي اثر ميگذارد و آنها را به سوي مديريت صحيح در كارها، و برافراشتن پرچم عدل و داد، نه تنها در كشورهاي اسلامي كه در كل جهان دعوت ميكند.
اهميت مسأله عدالت در اسلام به قدري است كه هيچ چيز نميتواند مانع آن گردد، دوستيها و دشمنيها، قرابت و خويشاوندي، دوري و نزديكي، در آن اثر ندارد، و هرگونه انحراف از آن متابعت از هواي نفس است، چنانكه در آيه «26 سوره ص» خطاب به داود ميخوانيم «يا داوُدُ اِنّا جَعَلْناكَ خَليفَةً في الأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوَي فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبيِلِ اللهِ» [اي داود! ما تو را در روي زمين مقام خلافت داديم، پس ميان مردم به حق حكم كن، و از هواي نفس پيروي منما كه تو را از راه خدا گمراه ميسازد.] و در «آيه 8 سوره مائده» ميفرمايد «وَ لا يَجْرِ مَنَّكُمْ شَنَئآنُ قَوْمٍ عَلَي اَنْ لا تَعْدِلُوا» [هرگز دشمني با گروهي، شما را به گناه ترك عدالت نكشاند].
اهميت اين موضوع تا آن حد است كه اگر از طرق مسالمتآميز اجراي عدالت ميسّر نشود ميتوان از يكسو مظلومان را بسيج كرده، و به قيام عمومي دعوت نمود، و از سوي ديگر براي حمايت از آنان با ستمگر جنگيد، چنانكه در آيه 75 سوره نساء ميخوانيم «وَ ما لَكُمْ لا تُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللهِ وَ الْمُسْتَضْعَفينَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ» [چرا در راه خدا، و در راه حمايت از مردان و زنان و كودكاني كه (به دست ستمگران) تضعيف شدهاند پيكار نميكنيد.]